کد مطلب:106719 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149
[صفحه 419] نطاق: لباسی كه هنگام پوشیدن به دلیل درازی و پهنا روی زمین كشیده می شود. جران البعیر: سینه شتر. (این سخن را پیامبر (ص) هنگامی فرمود كه مسلمانان اندك بودند، اما اكنون كه اسلام گسترش یافته و پابرجا شده، هر مردی اختیار خودش را دارد). پیامبر (ص) در آغاز اسلام، به پیرمردان مسلمان دستور می داد و آنان را وادار می كرد كه پیری خود را تغییر دهند، و از ترك آن برحذر می داشت، به دلیل این كه پیری شباهت به یهود دارد، زیرا یهودیها این كار را نمی كردند، این بود كه به رنگ سیاه خضاب می كردند، و بعضی گفته اند: با حنا خضاب می كردند. هدف این بود كه كفار آنها را با چشم توانمندی و جوانی بنگرند، و از آنها بترسند و طمع بر آنها نكنند. از امام (ع) در زمان خلافتش راجع به آن (خضاب كردن) پرسیدند، امام (ع) آن را مباح قرار داد نه مستحب، و بر این مطلب اشاره فرمود كه آن سنت هنگامی مقرر شد كه مسلمانان اندك بودند، اما اكنون كه زیادند و كافران ناتوان شده اند، خضاب كردن مباح است، و عبارت: هر مردی اختیار دارد كنایه از همین است. و لفظ: النطاق را برای عظمت و گستردگی اسلام، استعاره آورده است و كلمه ی (ضرب بالجران) استعاره برای پابرجایی و پایداری دین به لحاظ شباهت آن به شتری است كه روی زانویش نشسته است. كلمه ی امرو مبتدا و ما اختار عطف بر اوست ما مصدریه، و خبر مبتدا محذوف، و در تقدیر مقرونان است مانند این سخن عربها (كل امرء و ضیعته) توفیق از خداست.
صفحه 419.